-Ач хүү өвөөгөөсөө асуух нь:
- - Таний нүүрний арьс яагаад сулраад унжцан юм вэ?
Өвөө хариулах нь:
- -Газар яагаад таныг татдаг юм вэ?
- Зөвхөн намайг ч биш бүгдийг
Ач хүү нь итгэж ядсан байдалтай хөл гараа газарт нэг хүргэж нэг хөндийрүүлж хэсэг сууснаа
- Яагаад надад татаж байгаа нь мэдэгдэхгүй байгаа юм бол
- Тэр дийлдэшгүй болоод л тэр хүн төдийгүй бүх зүйл газрын татах хүчинд оршдог алив зүйл оршдог алив зүйлс тэнгэрт төрж, тэнгэрт нөгчдөггүйн учир энэ ч байж мэднэ.
- Газар биднийг гав гинж шиг баглаж байдаг юм гэж үү. Тэгвэл яагаад хүний арьсийг татах хүч яагаад ингэж сулруулдаг юм бэ?
- Хүний хүч чадал арьстайгаа адилхан байдаг учир түүнийг татах хүчийг эсэргүүцэх тэнхэлгүй болсоныг гэрчилж буй хэрэг.
- Хүн дандаа газрын татах хүчийг эсэргүүцэж амьдардаг юм уу яагаад.
- Өтөл болсон хойноо өөрөө учрыг нь олно оо тэр болтол хүлээ.
- Тэр үед миний арьс таных шиг болох уу?
- Эхлээд арьс махыг чинь, дараа нь ясыг чинь татаж атийлгана. Тэгээд л...
- Тэгээд дараа нь яадаг юм бэ өвөө.
- Тэгээд биеийг чинь татаж өөртөө шингээдэг юм даа.
- Хүн үүний төлөө л ...
- Хэрэггүй хүү минь. Тэнгэрээс бусад нь ингэж л дуусах хувь тавилантай байдаг юм гэж хэлээд шүүрс алдахад ач хүүгийн нүдийг түмэн бодол манан адил бүрхсэн адил харагдав.
сайхан санаа
ReplyDeleteсайхан өгүүлэмж
ReplyDelete