Далай мэт зэрэглээнд зээр уусаад далдрах
Давхиж буй хулан гэнэтхэн зогсоод газар цавчилах
Дүлий шөнийг сэрээж холын ууланд чоно улих
Бүгд л энгийн хэний ч зохиогоогүй судар
Би тэнд л хэлд орсон
Эмээлээ дэрлээд хэвтэхэд яруу уянгалаг гол урсах
Энгэр дээр асгарах оддоос, шөнийн гэгээ амтагдаж бодолд уусах
Ижил морьтой хүн гол уруудаж одоод, эргэж ирэлгүй удах
Ээж өглөө сэрээхэд, ихэр цармын эхэнд хөхөө донгодож,
Элгэн хаданд бүргэд сууж үзэгдэх
Бүгд л энгийн бичигдээгүй урлаг
Би тэнд л хүн болсон
Би тэндээ л үдлэнэ
No comments:
Post a Comment