...

Далайн усыг наран үнсэж жаргах улбар туяат үдэш
Далиараа харцыг минь эсгэж шувууд нисэлдэх нь юутай гайхамшиг
Уурссан араатан мэт давалгаа гэнэтхэн босож хөхөлбөр манан татахуй
Усны дурлалыг уншин уд мод мэт чимээгүй зогсном би
Тэрний минь нүд шиг тэнгисийн усан гүндээ гунигтай
Тэнд сэлэн буй загаснаас эрх чөлөөг олж үзнэм би
Харанхуй нөмрөх тусам хань татаж далай дэргэд минь ганцаарднам
Харихгүй удах тусам хайрт минь гэртээ шанлаж
Харин би далайд улам бүр татагднам
Яасан уйдамхай вэ хүмүүн гэгч
Ялимгүй гунигт саран аль хэдийнээ манджээ
Бүхийл хүсэл сэтгэлээ лаа шиг асаагаад
Бүдэг гэрлийн нь дор чимээ анирдан суунам
Хөөсрөн ирэх давалгаа
Хөлийг минь хулдаад буцнам
Хөөрхий ижийгээ хичнээн их санана вэ?
2009.11.01