ЗАХИАС

Халуун янаглал минь
Хэлбэрийг чинь эвдэх цагаар
Хайрт минь би чинийхээ хэвлийг дэрлээд
Хүү минь аав нь энд байна гэж шивнэнэ
Бүрэлдэн буй үр минь чи тэр үед
Байгаль дэлхийдээ улам бүр тэмүүлж
Байж ядсан өвдөлтийг эжий тань анх мэдрэнэ
Хүү минь хөдөллөө гэж
Халуун хэвлээ алгаараа дарж баясана
...Гэрэл гэгээт эхийн царай хоромхон зуур хувирч
Газрын сорвийг харцаараа хөвөрдөх мэт гуниглангуй
Дотогшоо шивнэнэ
Хүү минь
Хүн болсон хойноо л
Халуун биенийхээ үргэлжлэл
Хөрс шороогоо л хөндөж болохгүй
Хавирган цаана минь одоо чи багтаж байгаа ч
Хөрөх биеэ хожим чи энд өлгийднө
Нүднээс дусаагүй дэлхийн нулимсанд
Нүцгэн бие чинь хорсох вий гэхээс айж байна гэж аргадна.


2011.01.30