Бороо шиврээ л
Олон цагаар зүсэрч шиврээд л
Болор болор дуслууд
Биеийг минь илбээ л
Хувцас хүндэрээ л
Манан өтгөрч нүүгээ л
Морны уяан дээр болжмор бөөвийн суугаа л
Бороо үе үехэн шиврээ л
Бугын хөлд нойтон борог зүсэгдээ л
Буурал анчин мэт уулс
Будан дундаас өндөлзөөд л
Бүтэн өдөржин бороо шиврээ л
Бор талаар усан хөшиг татаа л
Нартай бороо шиврээ л
Нутаг минь өлгийтэй хүүхэд шиг үзэгдээ л
Өвсөн дээр гишгэмээргүй санагдаа л
Өдөр бүхэн бороо ороо л
Цэцэгс нялхараа л
Өөрийг минь бороо адил
Эх газартаа нэвчин шингэхийн цагт
Өвс улам өндөр ургаж
Орчлон цэл залуухан болно доо
No comments:
Post a Comment